Op dit moment hoeft men minder angst dan ooit te hebben, dat een DAC zoals deze Naim op afzienbare termijn wordt achterhaald. Naim heeft ingespeeld op de upsampling-mogelijkheden van de toegepaste IC`s wat in het geval van de Naim DAC betekent, dat via de USB poort tot een hogere sample-frequentie kan worden gegaan dan via de S/P-DIF ingangen het geval is. Dat is echter niet iets om van wakker te liggen. Upsampling verwordt onderhand tot een soort modebeeld en alhoewel men in Salisbury graag gebruik maakt van nieuwe technologie, wordt dat enkel ingezet wanneer het nodig wordt geacht. De zo vaak door fabrikanten aangehaalde hoge sample-frequenties of `sampling rates` vormen op zich een legitieme poging om tot verbetering te komen maar het is geen absolute kwaliteits-maatstaf.
Foto: Ed Verkerk
Er kan worden gesteld dat bepaalde ontwikkelingen op een gegeven moment gaan doorschieten omdat het middel tot het doel wordt verheven. Dat geldt niet alleen voor upsampling maar ook voor signaal-ruisverhouding. Een bekend voorbeeld uit de audiohistorie is de jacht op vervormingscijfers, met als wapen extreme terugkoppeling - mogelijk gemaakt door de exponentiele toename van hoogvermogen transistoren. Net als bij geneesmiddelen ziet men in de audio-branche -bijvoorbeeld bij extreem doorgevoerde bandbreedtes- dat de bijwerkingen steeds ernstiger blijken te worden, totdat het middel bijkans erger wordt dan de vermeende kwaal. Op een periode van grensverlegging volgt uiteindelijk een periode van bezinning en zo lijkt er inmiddels bij een grote groep audiofielen een consensus te ontstaan dat dat 96 kiloHertz ofwel een optimum, dan wel afdoende is, iets wat Naim lijkt te onderschrijven.
Luisteren
Net als enkele eerder door schrijver dezes besproken Naim apparaten werd de DAC persoonlijk afgeleverd door Ed Verkerk, gevat in een robuuste flightcase (de DAC, niet Ed). De originele Naim verpakkingen zijn overigens uitstekend, zoals bleek toen de NAT05 tuner onder de loep werd genomen. Na correcte polering van de lichtnetfase (via een IEC kabel met 1mm2 aderbundels) werd de Naim DAC aangesloten op een Heed DT CD-loopwerk, via een Cinch-Cinch Transparent 75 Ohm coax kabel. Na heen en weer schakelen bleek de Naim DAC in deze configuratie het beste te presteren zonder ground-lift. De onvolprezen Harrison Kennedy CD Voice + Story (label: Black & Tan) werd opgestart en `Bad Luck And Trouble` (een ritmisch aanstekelijke bluestrack met stevige bas, gitaar en woodblock-percussie) diende zich op niet mis te verstane wijze aan.
Foto: Ed Verkerk
Ten opzichte van de residentiele D/A omzetter klonken de woodblock-tikken nog vrijer en luchtiger terwijl de bas nog expressiever bromde -en dat instrument kwam al erg goed uit de muzikale verf met de eigen weergaveketen. De residentiele combinatie van Dactile D/A-kaart en Transparent coaxkabel had tot dusver voor een grotere controle van Kennedy`s energieke voordracht gezorgd. Anders gezegd; bij het DT/Transparent/Naim DAC trio kwam de expressiviteit zeer goed tot uiting maar wilde de zang nog wel eens uitschieten in `s` en `t`-klanken. De 1,25 meter lange Naim DC1 75 Ohm coax kabel die nog niet aan bod was gekomen werd vervolgens (in Cinch-BNC vorm) aangesloten.
e
