En de klank?
De LS50 Wireless lijkt sterk op de LS50 en bevat dezelfde drivertechnologie – maar klinkt hij ook hetzelfde? Ja en neen. De voordelen van de Uni-Q-driver is meteen weer merkbaar: helder, crisp, detailrijk, en over de hele midrange en hoge frequenties mooi geïntegreerd. Van dichtbij hebben we de neiging om de schuifbalk van treble trim een klein beetje naar links te schuiven, maar dat is een persoonlijke voorkeur.
Een merkbaar verschil met de LS50 zit hem in het laag. De LS50 Wireless is voller en duikt merkbaar dieper, zeker als je speelt met de bassextensie-instellingen. Vandaar dat we eerder opmerkten dat de LS50 Wireless niet per se een subwoofer nodig heeft, tenzij je gaat voor een betere sub die echt meer finesse en detail in de bassen kan brengen. De reflex die KEF gebruikt bij de LS50 Wireless is slimmer dan normaal het geval, maar het blijft natuurlijk een reflex. Je kunt het qua snelheid en detail niet vergelijken met een grote subluidspreker.
We hebben de LS50 Wireless-speakers een keer in desktop-modus gebruikt, maar hoofdzakelijk op stands op ongeveer een meter van de muur. Dat is behoorlijk ver, maar de KEF’s hadden er maar weinig last van.
Los van het feit dat de LS50 Wireless inderdaad iets gewichtiger klinkt dan zijn passieve broer delen ze veel kwaliteiten – en het woord ‘kwaliteit’ is hier geheel op zijn plaats. Dat extra in het laag merk je wel, bijvoorbeeld toen we luisterden naar het gloednieuwe ‘Three Worlds’-album van Max Richter. De track ‘War Anthem’ schrijdt somber vooruit, met een terugkerende diepe percussieslag, die door de LS50 Wireless wordt weergegeven net alsof er in de verte op het slagveld artillerie wordt afgevuurd. Zowel de nodige lage weergave als dat gevoel van afstand zitten er in, terwijl de dramatische strijkers heel vloeiend op het voorplan spelen. Het is een prachtige track die prachtig wordt weergegeven. We maakten wat snelle en niet-professionele metingen met een meetmicrofoon en de RHA-app, voldoende om te zien dat de LS50 Wireless inderdaad iets meer energie steekt tussen 100 en 600 Hz, en daarboven een vrij platte frequentieweergave neerzet. Sommige mensen vinden de Uni-Q een tikje agressief misschien, een mening die we niet delen, maar wellicht komt die indruk door het hoge resolutievermogen van de driver. Dit doet snaarinstrumenten goed klinken, merken we bij het beluisteren van een Deutsche Grammophon-opname van de Spaanse gitaarvirtuoos Narciso Yepes. We verwijzen nu naar twee eerdere klassieke albums, maar wees gerust: die goed onderbouwde LS50 Wireless-klank doet ook elektronische muziek heel prima klinken. Eén zaak zouden we toch aanraden: speel wat met de DSP-instellingen, want die hebben een vrij goed effect.
Conclusie
Om twee zaken kun je niet omheen: de LS50 Wireless draagt een zeker prijskaartje én helemaal draadloos is hij ook weer niet, zeker niet als je begint met externe bronnen, zoals een cd-speler of een pc. Het was mooi geweest als die connectie tussen de twee speakers echt draadloos was, bijvoorbeeld door middel van een WiSA-verbinding, maar KEF besloot hier toch voor bedrijfszekerheid en gegarandeerde kwaliteit te gaan – en dus een kabel. Maar misschien dat er hier een mouw aan wordt gepast…
Qua mogelijkheden verandert er binnenkort dus heel wat, maar wat je nu al hebt is een speakerset die eigenlijk een volledige hifi-keten kan vervangen (behalve dan een cd-speler), je tv-geluid danig kan upgraden en bovendien geen compromis is op vlak van geluid. De elektronica in de LS50 Wireless is goed afgestemd op de speakers, en daardoor klinken ze beter dan de passieve LS50’s die gecombineerd worden met een versterker die niet zeer goed tot uitstekend is. De brede uitstraling en coherent klank van de speakers maken de LS50 Wireless in het bijzonder interessant voor mensen die vanaf de pc luisteren en aan hun desktop. Zelfs van dichtbij klinken ze bijzonder goed – wat zeker niet elke speaker kan - net zoals in een grotere ruimte. De DSP-instellingen zijn de kers op de taart.
