Naar aanleiding van mijn laatste bevindingen met de interlink SCN –L04 van Sharkwire, die inmiddels deel uitmaakt van mijn set referentiekabels, is mijn nieuwsgierigheid gewekt hoe de luidsprekerkabels van Shark zou klinken. Op de VAD ontmoette ik Leo Kooijman, die bereid was om voor een poosje een set zilveren luidsprekerkabels af te staan. Mijn bedoeling was deze kabel gewoon uit te proberen zonder hierover iets op papier te zetten Het lukt mij niet om deze ervaring voor mijzelf te houden en wilde e.e.a. toch delen met de lezers van HiFi.nl.
Uit Taiwan
De heer Song is eigenaar van een fabriekje in Taiwan dat voorheen voor grote kabelmerken fabriceerde. Na 30 jaar ervaring is hij in 1987 voor zichzelf begonnen en brengt nu op eigenzinnige wijze de Sharkwire kabels op de markt. Binnen zijn filosofie en eigen werkwijze, maakt hij gebruik van hoogwaardige grondstoffen. Dit zonder hierin enige concessie te doen, die afbreuk kunnen doen aan het product. Het merk Sharkwire timmert in landen als Nieuw-Zeeland, China, Japan, Australie, Italie en vele andere landen al jaren aan de weg. In 1994 heeft Leo Kooijman het merk in Nederland geïntroduceerd. Tot voor kort werd alleen door een betrekkelijk klein clubje van Hifi-fanaten gebruik gemaakt van deze kabels. Gewoon een no-nonsense kabel, die zijn promotie niet heeft te danken aan dure brochure’s en bladen, maar heel simpel aan mensen die van muziek en kwaliteit houden. Mensen die alleen hun eigen oren geloven en niet meegaan met wat de media, mooie folders of verkopers te vertellen hebben. Sharkwire Nederland, die zich (nog?) bezig houdt met deze wijze van promoten, kan dit product daardoor enigszins betaalbaar op de markt brengen. Want laten we wel zijn, de kosten voor al die mooie folders en dure stands op diverse Hifi shows, moeten uiteindelijk toch worden opgehoest door de consument.
Hoe puur is het zilver, dat in de mantel van de kabel huist?
De kabel die nu tijdelijk het signaal tussen de Mark Levinson 335 en de B&W 802N verzorgt, staat bij de importeur geregistreerd onder type nummer SLP-L32382P. De kabel bestaat uit 64 puur zilveren geleiders van 0.38mm dik, onderverdeeld in 4 groepen. Ik ben werkzaam bij een handelsfirma die hoogwaardig staal bewerkt. Elke materiaalsoort is voorzien van een stempel, om zo te kunnen onderscheiden, met welke kwaliteit men te maken heeft. Deze stempeling wordt onder toezicht van een onafhankelijke instantie in het materiaal geslagen om fouten of fraude te voorkomen. In negen van de tien gevallen verdwijnt de stempeling wanneer een grof smeed stuk “gemachined” moet worden naar bepaalde afmetingen waar de klant om vraagt. Na het bewerken in onze werkplaats ligt er dan een prachtig mooi werkstuk op een pallet in onze loods, echter zonder stempeling. Het materiaal kan dus van elke kwaliteit zijn. Voor dat het werkstuk de deur uit gaat wordt het over gestempeld door de machine shop. Maar wie zegt dat het de juiste kwaliteit is, volgens opdracht van de klant? Daarom nodigen wij een laboratorium uit, dat ter plaatste een spectro grafisch onderzoek doet op het werkstuk. De spectroscoop wordt op het materiaal geplaatst en binnen enkele seconden zijn de ingredienten bekend. Afhankelijk van de kwaliteit is te zien hoeveel chroom, nikkel, titanium, koper en andere elementen in het materiaal zitten. Tijdens een bezoek van mensen van het laboratorium aan ons bedrijf, heb ik gevraagd een materiaal check op de Shark kabel te doen. Een blank stuk van de kabel is op de scoop geplaatst. En ja hoor; na enkele seconden, werd het zilvergehalte zichtbaar op het schermpje. “ag. 100% “ Was van het display af te lezen. Echt zilver dus!
Van de Red Dawn van Nordorst, ben ik gewend, dat de kabel keurig het signaal doorgeeft zonder daar iets aan toe te voegen of van weg te nemen. Althans voor zover door mij te beoordelen. Ik vergelijk dan met bijvoorbeeld Monsterkabel, MIT of Van den Hul. Daar is sprake is van enige kleuring (ook al blijft het ook nog eens een kwestie van (mijn) smaak). Na de Shark te hebben aangesloten, was meteen merkbaar, dat een veel breder geluidsbeeld wordt neergezet. Heel open en zeer, zeer gedetailleerd. Bij het verder opendraaien van de volume knop kwam er ook een stukje scherpte om de hoek kijken en het laagste laag was een stuk dunner om aan te horen. Dat laatste is welkom bij mij aangezien het laag met een aantal muziekstukken kan overheersen in mijn luisterruimte. Helaas door zijn afmeting nogal ongelukkig voor veel Hifi. Later hierover meer. Eerst de kabel maar even de tijd geven om in te spelen, zodat die zich op zijn gemak gaat voelen in de set. Ik laat alles een paar dagen continue draaien buiten mijn aanwezigheid.
