Vanaf een paar duizend euro koop je een platenspeler meestal 'à la carte' & loopwerk, toonarm en element worden apart uitgezocht en aangeschaft, waarbij de montage en het afregelen aan de klant of de dealer wordt overgelaten.
Dat klinkt vervelend, maar in de praktijk wil de doorgewinterde analoogliefhebber zelf vaak 'aan de knoppen zitten'. De arm een klein beetje hoger of lager, iets meer of minder naalddruk: het heeft allemaal invloed op het gehoormatige resultaat zonder dat je direct van 'goed' of 'fout' kunt spreken.
Geef je net iets meer dan duizend euro uit voor een complete platenspeler, dan is er echter veelal sprake van 'plug and play': het element heeft de fabrikant vaak al uitgezocht (en valt meestal in de categorie 'prima om mee te beginnen, maar ooit komt er iets beters'), alles is al gemonteerd en afgeregeld en de arm kent bijvoorbeeld geen mogelijkheid om de vertical tracking angle (de hoek waaronder het element de plaat aftast) in te stellen. Een fabrikant als Rega hanteert zelfs een driepuntsbevestiging voor het element zodat deze maar op één manier in de arm past.
Het Duitse audiomerk Block, dat naar eigen zeggen 'audiofiele componenten voor iedereen' maakt welke het in China laat monteren uit onderdelen die gedeeltelijk uit Europa komen (zo is het Nederlandse Premotec verantwoordelijk voor de motor van de onderhavige draaitafel) doet het anders. Koop je een Audio Block PS 100, dan krijg je een grote vierkante doos mee met daarin een soort Ikea-bouwpakket.
Bij het uitpakken bevat de bovenste 'laag' twee dozen met daarin de toonarm met toebehoren, de vrijstaande motor, aandrijfriem, gereedschap en olie en twee nogal beknopte installatiehandleidingen – één in het Duits en een in het Engels. Ben je de Duitse taal machtig, neem dan de eerste want het 'Chenglish' (of is het Germenglish?) in de andere kan hier en daar tot misverstanden leiden.
Opbouw
In een paar nogal kleine plaatjes laat de handleiding de opbouw van de platenspeler zien; gelukkig laat de constructie van het geheel weinig aan de verbeelding over. In de tweede laag bevindt zich de eigenlijke basis van de draaitafel. Deze bestaat uit twee hoogglans gelakte MDF platen, een vierkante onderplaat en een 'eerste verdieping' waarop straks het draaiplateau komt. De twee niveaus zijn met ronde, uit aluminium gedraaide profielen aan elkaar gekoppeld.
Hoewel twee daarvan een flink eind boven het 'bovendek' uitsteken waardoor het in eerste instantie lijkt alsof de draaitafel daaraan verend is opgehangen, gaat het hier om een zuiver massaloopwerk. Het gewicht en de stabiliteit van de constructie moeten het aftastproces dat 'bovenop' plaatsvindt, isoleren van storende invloeden zoals luchttrillingen en voetgangersverkeer in de luisterruimte.
Onderin de doos vinden we het eigenlijke plateau, een voor de prijsklasse met ruim 40 millimeter ongewoon dik en zwaar stuk mat geslepen acrylglas, een vilten mat, een stevige puck, een stroboscoopschijf en de as die aan één kant in het fosforbronzen lager wordt gestoken (eerst het uiteinde aan deze zijde voorzien van een weinig van de meegeleverde olie) waarna aan de andere kant het draaiplateau komt.
