De reis die een muziekliefhebber maakt qua apparatuur is een zoektocht, een avontuur en een belangrijk onderdeel van onze hobby. Vooral omdat je als muziekliefhebber en/of audiofiel blijft groeien en ontwikkelen, ook qua smaak. Er komt gegarandeerd weer een moment dat je een niveau omhoog wil qua kwaliteit. ATC kan je daarbij helpen, zo hebben we al meermaals ondervonden. Tijd voor een nieuw avontuur.
Het merk ATC is bij HIFI.NL ondertussen een begrip geworden, zeker na de reviews van de ATC SCM40A en de ATC SCM19. Laatstgenoemde is uitgerust met de Super Linear Driver, met recht een USP of unique selling point. Wat krijg je als je in een vergelijkbaar formaat en in dezelfde serie – de Entry-line van ATC – zonder die SLD aan de slag gaat? En een echt boekenplankmodel ontwikkelt, in plaats van die 'doorgezaagde vloerstaander' waarmee we de SMC19 kunnen typeren. Dan kom je uit op de SCM11, die je in het rijtje kunt plaatsen van de DALI Rubicon 2, Sonus Faber Sonetto II en Dynaudio Evoke 20. Niet alleen qua formaat, maar ook qua prijs, want een paartje schaf je aan voor 1.700 euro.
Voor dat geld mag je kiezen uit Cherry, Satin Black of Satin White. Dat zouden ook zomaar drie smaken ijs kunnen zijn. 'Satin Black – met Belgische pure praline chocolade'. En 'Satin White – witte chocolade met echte slagroom'. Laten we het maar bij de muziek houden, met een kopje espresso.
19-8 = ATC SCM11?
De ATC SCM11 maakt dus deel uit van de Entry Series. Een stapje omhoog vinden we de eerder geteste ATC SCM19, en treetje lager staat de SCM7. Dat maakt, althans op papier, de ATC SCM11 de gulden middenweg. De speaker is echt een slag kleiner dan de ATC SCM19, met een afmeting van 381 x 232 x 236 (HxBxD) millimeter. Vanwege de serieuze 11 kilo schoon aan de haak is het tegelijkertijd niet bepaald een lichtgewicht.
Een belangrijk verschil met de SMC19 is dus de Super Lineair Driver. Wat betekent dat? Als het merk ook in deze prijsklasse aanwezig wil zijn, is het dan nog wel een echte ATC? Dat gaan we uitzoeken.
Op papier lijkt de SCM11 in grote lijnen op de 19, met een 25 mm Neodymium tweeter en een 150mm Mid/LF driver. De '11' heeft een iets ander frequentiebereik (56Hz-22kH), maar is met een rendement van 85db net zo power hungry als de '19'. Waar we een ander verschil vinden, is in de crossoverfrequentie. Bij de ATC SCM11 ligt die op 2.2Khz. We willen niet alle specificaties hersenloos opsommen, maar meer een idee geven waar de ATC SCM11 in de markt staat. Tevens wordt er ook voor de ATC SCM11 een sterke Power Amplifier aangeraden.
Een versterker die tussen de 75 en 300 Watt aan vermogen heeft, zou voldoende moeten zijn. Dus vroegen we aan importeur Helios: “Ligt er heel toevallig, misschien ergens in het magazijn, een beest van een versterker?”
'Toevallig hebben we net weer de ATC SIA2-150 liggen', zo luidde het antwoord. 'Zullen we die als pakketje klaarzetten?' Zouden we Chantal Janzen de deur wijzen als ze nergens kan slapen? Of George Clooney? Dus de volgende dag staan we in Haarlem om een ATC-pretpakket op te halen. Tijd voor een thuisfeestje!
Puur of passie
Over de vorige twee ATC-speakers waren we lyrisch, maar laten we niet op de zaken vooruitlopen. We sluiten het ATC-pretpakket aan. De ATC SIA2-150 is een tank. Met 20 kilo en 150 Watt RMS-vermogen per kanaal, moet de aansturing wel lukken. We gebruiken Supra Quadrax Bi-wire als speaker kabel en een Bluesound Node 2 als bronsignaal. Tussen de Bluesound en de ATC SIA2-150 gebruiken een rca kabel van Supra.
De versterker schiet in 'On'-modus en we zetten wat eenvoudige muziek op. Een klein tikje op de volumeknop is meer dan genoeg om geluid uit de ATC SCM11 te krijgen. Dat wordt al snel een golf van geluid. Wat zit er vreselijk veel vermogen in deze ATC-versterker.
We besluiten de boel even tijd te geven om op te warmen en in te spelen. Later op de avond keren we terug voor een serieuzere eerste luistersessie. Gewapend met een glas single malt whisky en een luisterlijstje nemen we plaats. Op dat lijstje staan wat usual suspects en een paar minder bekende. Laten we er een paar uitlichten:
- Phil Collins- In The Air Tonight (MQA)
- Interstellar (Hans Zimmer) – Cornfield Chase (MQA)
- Lavinia Meijer – Nuvole Bianche
- Bicep – Glue
- VER:WEST(Tiesto) – 5 Seconds Before Sunrise (MQA)
In de eerste aanblik wellicht een bijzondere keuze, maar ieder nummer heeft een doel en iets specifieks waar we naar zoeken. Heb je behoefte aan nieuwe muziek of ben je nieuwsgierig waar we op de redactie zoal naar luisteren, check dan ook eens de playlist van HIFI.NL.
We starten met Phil Collins en direct worden we gegrepen door de verfijnde en pure sound van de ATC. De synthesizer die kort na de intro begint is heel schoon en duidelijk te horen rondom en tussen de speakers in. Het geluidsbeeld is strak en schoon, bijna té schoon. Ook de stem van Phil Collins is loepzuiver. De studio achtergrond van ATC komt hier duidelijk naar voren. De fabrikant streeft naar perfectie in de studio, en dat vertaalt zich naar de consumentenlijn. Drums in het nummer klinken strak en perfect. Wel missen we net dat snufje body. Wellicht is de combinatie van Supra kabels en ATC-versterker met ATC-speakers een tikje te klinisch?
Dat beeld verandert als we luisteren naar Lavina Meijer. Hier is de drang naar perfectie een genot voor het trommelvlies. Ieder moment dat de vingers van Lavinia Meijer over de snaren van de harp glijden, krijgen we kippenvel. Het geluid is om door een ringetje te halen. Zo zuiver en puur. De ATC SCM11 laat hier duidelijk horen dat het hifi ademt. Als we de ogen sluiten verdwijnen de speakers en worden we gedragen door de harmonieuze klanken van de harp. Het is werkelijk een symfonie in boekenplankformaat. Het niveau is hoger dan je zou verwachten voor deze prijs. Het schone en pure geluid is fantastisch.
Een onmogelijk combinatie
We luisteren af en aan, gedurende een periode van ruim twee weken. Onze ervaring blijft evenwel hetzelfde. Dat schone en pure. Maar dat is bij house of trance misschien niet direct waar je naar op zoek bent. Zelfs popmuziek mag iets meer drive krijgen. We hebben ondertussen een Bluesound PowerNode 2i in huis en besluiten buiten de lijntjes te gaan kleuren. We sluiten de PowerNode aan op de AudioQuest Niagra 1200. Hierbij maken we gebruik van de AudioQuest Monsoon en de NRG-Y3 stroomkabels. Als luidsprekerkabel gebruiken we de AudioQuest Slip 14/4. Een samenstelling die in de praktijk wellicht niet wordt aangeraden, omdat de Bluesound PowerNode 2i te weinig vermogen heeft om de ATC SCM 11 goed aan te sturen. We hopen dat het met de juiste stroomvoorziening misschien toch lukt.
Die onorthodoxe aanpak lijkt zijn vruchten af te werpen. We hebben geluid en nog beter, we hebben goed geluid. Tot ongeveer 40 procent van het volume is het heel erg goed. Daarboven merken we dat de ATC SCM11 graag wat meer vermogen lust. Maar dat was niet ons doel. Door een andere combinatie te proberen, krijgen we ook een ander beeld te horen. Dat pure en schone geluid heeft nu plaats gemaakt voor iets losser geluid. Het laag heeft meer body gekregen en het bijna klinische beeld is er af.
Als we nu luisteren naar VER:WEST(Tiesto) – 5 Seconds Before Sunrise, dan heeft het mid/laag meer body. En dat is precies wat dit soort muziek nodig heeft. Datzelfde geldt voor Cornfield Chase van de soundtrack van Interstellar. We ervaren de muziek meer, voelen het beter. Zodra we de harp van Lavinia Meijer beluisteren, is dat weer net anders. Daar gaat onze voorkeur juist uit naar dat pure en schone. Maar ondanks dat we luisteren met een compleet andere samenstelling, laat de ATC SCM11 duidelijk horen dat het nog steeds met verfijning speelt. De perfectie in details is iets teruggeschroefd voor iets meer body.
Dat vinden we de beste eigenschap van de ATC SCM11. De speaker is als een grote eik, als het waait zal de eik meebewegen met de wind. Maar de wortels van de eik zitten diep, waardoor de eik niet zal omwaaien. Wat we daarmee bedoelen is dat de ATC SCM11 trouw blijft aan zijn ware aard. De legacy van studioperfectie. Door een andere combinatie van versterker en kabels kan het geluid een beetje naar links of naar rechts waaien. Iets schoner of juist iets meer body, maar die drang naar perfectie blijft. Het blijft een symfonie in compact formaat.
Eindoordeel
We hebben de ATC SCM11 het vuur aan de schenen gelegd, door wat te experimenteren met wat er mogelijk is. We denken daarom dat de afkorting van de merknaam best aangepast mag worden. ATC moet voortaan als A Tiny Concert door het leven gaan. De combinatie met de ATC SIA2-150 zorgde voor een zeer puur en schoon geluidsbeeld. Prachtig voor de details en een lust met klassieke muziek. Het loont om te combineren, want met de Bluesound opstelling hadden we net iets meer body. Daar moesten we wel wat puur geluid voor opgeven. Dat maakt het een prachtige hifi speaker, waarmee je tot in de details je set mee kan samenstellen. De speaker klinkt namelijk vele malen beter, dan het geld wat je ervoor betaalt. Het is een speaker voor de muziekliefhebber of audiofiel die op zoek is naar de volgende stap. Die meer uit de muziek wil halen. Vergelijk het met een persoon ergens in de twintiger levensjaren. Die ontdekt de verfijnde smaak van rode wijn. Die begint te begrijpen dat niet iedere druifsoort hetzelfde is, en dat een slecht jaar voor een zure wijn kan zorgen. Een culinaire ontdekking zorgt voor prachtige combinaties tussen het eten en wijn. Die prachtige combinaties zijn er ook tussen de ATC SCM11 en versterkers. Maar daarvoor moet je wel gaan luisteren en genieten.
We beginnen te klinken als een langspeelplaat, maar wederom schiet ATC raak met de SCM11. Een speaker die op hoog hifi-niveau speelt, maar voor een fractie van de gangbare prijs. Als je in de markt bent voor een stapje omhoog, dan is de ATC SCM11 een speaker om te ervaren. Maar geef ons niet de schuld als je niet meer anders wil.
ATC SCM 11
€ 1.700 per set | atcloudspeakers.co.uk | helios.nl
Beoordeling 5 / 5
