Wie aan Terrazzo Art Fidelity denkt, denkt aan luidsprekers opgebouwd uit Polycrete. Zware kasten die resonantie vrij gebouwd kunnen worden uit een mengsel van cement, marmer, zand en nog wat andere produkten. Met daarin eerste klas units. Minder bekend is dat Koos Schenk en zijn mensen naast luidsprekers een eigen versterker bouwen en vanuit die ervaring nu ook interconnects leveren onder de naam The Next en The Next II. Via HVT kwam ik in het bezit van een The Next II digitale interlink en het maakte me nieuwsgierig genoeg om Koos te bellen wat ik hier in handen had. Per post kwamen daarna twee stereo setjes (The Next I en II) en de II heeft langere tijd op diverse plaatsen in mijn set mee mogen draaien. De eerder op de markt gebrachte The Next I heeft intussen een vast plaatsje gevonden tussen tuner en voorversterker. Een probleemloos kabeltje.
The Next II
Het ziet er kwetsbaar uit, twee 1,2 mm dunne draadjes die losjes in elkaar zijn gevlochten. Afgewerkt in cinch stekers die een maatje te groot lijken. Elk draadje is een coax kabel die is opgebouwd uit OFC met een zilvercoating, daaroverheen een teflon isolatie, dan de afscherming en tenslotte de teflon buitenmantel. Aan een zijde, de op de connector aangegeven “source” kant, zijn de mantels van beide draadjes gesoldeerd aan de aarde, net als de kern van een van de twee kabels. Aan de andere kant is uitsluitend de kern gesoldeerd aan de cinch pen en is alleen de kern van de tweede kabel aan aarde gelegd. We spreken in zo’n geval over een semi-gebalanceerde kabel. Door twee losse kabeltjes te gebruiken en die losjes te twisten is overspraak tussen massa en fase niet mogelijk. De mantels van beide kabels zorgen voor de afscherming tegen storende invloeden van buitenaf. Bovendien zijn aan de niet-source zijde enige ferriet kralen aangebracht, ook om inteferentie te voorkomen.
Wat Koos probeert te bereiken met zijn kabels is een voorzetting van de printbanen in de elektronica. Daarom is gekozen voor een zo dun mogelijke geleider, die het dichtste een printspoor benadert. Op die manier worden de eigenschappen van de elektronica zelf zo weinig mogelijk aangetast. Uiteraard moet je een verbinding maken via cinchplug en daar moet je als fabrikant het principe even verlaten. Mogelijk dat in de toekomst Eichmann pluggen of die van 47 Labs uitkomst bieden. Immers in de Bullet Plug van Eichmann wordt de signaaloverdracht slechts via een klein kontakt gedaan en niet via een immense plug (immens t.o.v. de uiterst dunne kabel). Koos heeft uit de plug voor The Next alle losse zaken verwijderd die niet noodzakelijk zijn en vandaar dat de kabel er anders afgewerkt uitziet dan wat normaal op de markt te koop is.
Waar waar waar
In mijn set is The Next II op drie plaatsen gebruikt. Tussen de d/a converter (Monarchy Audio 22B) en de voorversterker (Clearaudio Balance of Sphinx Project 2 Mk I), tussen de platenspeler (met Highphonic element) en de phono voorversterker (Sphinx of Clearaudio Basic) en tenslotte lange tijd tussen de voorversteker(s) en de beide monoblokkken (Monarchy Audio SM-70). Tussen voor en eindversterker later als permanente vervanging van een set Van den Hul The Source HB. Tot ik met de nieuwe Clearaudio over kon gaan op volledig gebalanceerd. De overige componenten van de sets treft u onder deze recensie aan. Diverse luidsprekers zijn onder meer de revue gepasseerd.
