Op de dag dat mijn drie weken vakantiewerk mij 165 gulden had opgeleverd, Anno Domini 1968, reed mijn vader mij naar RTV Kontakt in de Wagenstraat te Den Haag. Ik kocht van mijn geld (in een slagerij van Simon de Wit verdiend) een Kontakt KT-7 buizenversterker, waar ik jaren mee zou doen. De meest luxe versterker die ik in die tijd kon verzinnen en betalen, met gescheiden toonregelingen, gescheiden volumeregelingen, bijna dubbel mono uitgevoerd. Hij leverde 2 x 7 Watt als ik mij dat goed herinner.
Ik ben geen rekenwonder of bankier, maar zo op de gok durf ik het wel aan om de 165 gulden van 1968 te vergelijken met 499 Euro in 2009. Waarbij ik de Yarland FV34BSA buizenversterker in het huidige tijdskader plaats als een begeerlijk apparaat voor een instapprijs. Zou ik opnieuw 15 jaar zijn, dan stond ik mij vast voor een etalage aan de Yarland te vergapen.
Inmiddels ben ik “wat ouder” en heel wat versterkers verder, maar toch kan een eenvoudig product mij nog steeds bekoren als de prijs en kwaliteit maar goed zijn.
Eerst muziek
De eerste de beste cd voldoet om een apparaat in te spelen. In dit geval gaat het om een Roksan Kandy K2 cd-speler, die deze week binnenkwam en direct is aangesloten op de onderhanden Yarland versterker. Met als gevolg dat ik van een verzamel cd als eerste wordt getrakteerd op Lisa Stansfield, daarna Beverly Craven en nu Cathy Dennis met To Many Walls. Niet bepaald hoogstaande opnames die hier geperst staan. Het leuke is, dat de Yarland dat ook volledig laat horen. Net als het verschil tussen de Roksan cd-speler en mijn eigen PrimaLuna PL8. Na aardig wat heen en weer geluister besluit ik dat de PrimaLuna net wat prettiger weergeeft aan de Yarland, waarmee het pleit is beslecht. Met de set zoals die nu speelt, ga ik verder. Met als luidsprekers mijn onvolprezen Ruark Sabre III monitors. Die laatste zijn wellicht de meest constante factor geworden in huis. Passen erg goed bij de Yarland, zelfs in uiterlijk vormen ze een aardige eenheid met de houten ornamentjes van de FV34BSA versterker.
